Τ’ όνομά σου χτυπημένο,
με μελάνι μες στο σώμα μου γραμμένο
και σημάδι στην ψυχή
μ’ ανεξίτηλη γραφή.
Στο πιοτό η αφορμή σου,
στον καπνό απ’ τα τσιγάρα η μορφή σου
μέσα μου σε κουβαλάω
μες στα μπαρ που ξενυχτάω
Μ’ έχεις μισοτελειωμένο,
σαν αμάξι τσακισμένο,
μια ζωή στα συνεργεία και δε μαζεύεται.
Μ’ έχεις μισοτελειωμένο,
άσχημα τσαλακωμένο
κι η ζημιά που μου `χεις κάνει, δε συμμαζεύεται.
Πάλι απόψε θα σε ψάξω
στου μυαλού μου τα συρτάρια θα κοιτάξω
πόνος οι φωτογραφίες
δυτικές οι συνοικίες
Και το πίνω και με πίνει
κι όλο σκέφτομαι με μας τι έχει γίνει
κι όλα γύρω μου τα σπάω
και για σένανε μιλάω.
Μ’ έχεις μισοτελειωμένο,
σαν αμάξι τσακισμένο,
μια ζωή στα συνεργεία και δε μαζεύεται.
Μ’ έχεις μισοτελειωμένο,
άσχημα τσαλακωμένο
κι η ζημιά που μου `χεις κάνει, δε συμμαζεύεται.