Τ’ όνομά μου μες στις λίστες απ’ τα πλοία,
στα αεροπλάνα, στα φτηνά ξενοδοχεία.
Η φυγή στο πρόσωπό μου χαραγμένη,
και μου λες εσύ πως είμαστε δεμένοι.
Δεν μπορεί να με κρατήσει ο εαυτός μου,
σε κανέναν δεν ανήκω, είμαι δικός μου.
Το σπασμένο ουρανό σου μη μου δώσεις,
σ’ αγαπώ κι έτσι μπορεί να μ’ εξοντώσεις,
σ’ αγαπώ κι έτσι μπορεί να μ’ εξοντώσεις.
Ο δικός μου ο δρόμος
μ’ έχει χρόνια διαλέξει,
στην οδό γράφει "μόνος",
επικίνδυνη λέξη.
Ο δικός μου ο δρόμος
δε μου δείχνει αστέρι,
για αγάπη μου δίνει
μια βαλίτσα στο χέρι.
Στον αέρα τριγυρνάω δίχως λόγο
κι αγκαλιάζομαι τις νύχτες με το φόβο.
Ποιο κομμάτι γης μπορεί να με κρατήσει
αφού η σκέψη μου με έχει εξορίσει;
Διαδρομές πάντα στις ίδιες υποσχέσεις,
μη μου λες πως μ’ αγαπάς και θα με δέσεις.
Θα ξεφύγω απ’ της ζωής τις χαραμάδες,
πάντα μόνος θα ’μαι μέσα σε χιλιάδες,
πάντα μόνος θα ’μαι μέσα σε χιλιάδες.
Ο δικός μου ο δρόμος
μ’ έχει χρόνια διαλέξει,
στην οδό γράφει "μόνος",
επικίνδυνη λέξη.
Ο δικός μου ο δρόμος
δε μου δείχνει αστέρι,
για αγάπη μου δίνει
μια βαλίτσα στο χέρι.