Και τι άλλαξε με τόσους αγώνες
αφού η ζωή σου έχει τους ίδιους κανόνες
Ξύπνησες για λίγο ζητώντας την φυγή
μα τώρα είσαι πάλι στην υποταγή.
Μη μου λες τι είναι και δεν είναι σωστό
εφόσον τίποτε με λόγια δεν είναι δυνατό
Όμως στο μυαλό μου είναι φανερό
θα ζήσω για να δω το θάνατο
Δεν είσαι άλλωστε ο μόνος που υπάρχει,
που σκέφτεσαι, που λέει, που δημιουργεί.
Δεν είσαι αυτός που θα κρίνει,
που θα φωνάξει, που θα συμβιβαστεί,
που θα εξαρτηθεί κάτι από αυτόν.
Είσαι και εσύ σαν όλους τους κρίκους μιας αλυσίδας
με 50 χρόνια μέσο όρο ζωής.
Μεγάλε προφήτη ήρωα της συνείδησης
εσύ είσαι το θύμα της δικιάς σου διαφήμισης.
Άνοιξε το βόθρο σου και πες μου τις λέξεις,
αυτές που μόνο εσύ μπορείς να τις αντέξεις.
Σε έπιασα να κλέβεις, να θάβεις, να φωνάζεις.
Είσαι ανθρωπάκι, ποιον νομίζεις πως τρομάζεις;
Αλήθεια σου λέω πως είναι γραφτό,
θα ζήσω για να δω το δικό σου θάνατο.