Το γερασμένο σπίτι δεν κρύβει άλλα μυστικά
Τα αδειανά παράθυρα σωπαίνουν
Έξω στο δρόμο όλα ίδια όπως τότε
Όμως εμένα δε με γνωρίζει πια κανείς
Περνάω τα σκαλιά η πόρτα τρίζει
Το σπίτι μέσα φέγγει από παντού
Τα παιδικά παιχνίδια φωνάζουν τ’ όνομά μου
'Μη λυπάσαι', μου λένε
'Κάθε σπίτι έχει ένα τρελό παιδί'
Με κράτησε η αγάπη, η μαύρη αγάπη του πατέρα μου
Με έσφιξε της μάνας μου το κάτασπρο σεντόνι
Μια κρύα φυλακή μες το κεφάλι μου
Ένα αγκάθι ανάμεσα στα βλέφαρά μου