Αυτός μανούλα π’ αγαπώ
δεν είν’ αριστοκράτης,
είναι παιδάκι του λαού
κι ένας φτωχός εργάτης.
Είναι παιδί απ’ την φτωχολογιά
με χαρακτήρα και χρυσή καρδιά.
Με χαρακτήρα και χρυσή καρδιά
είναι παιδί απ’ την φτωχολογιά.
Παλεύει βράδυ και πρωί
σκληρά στη βιοπάλη
για να μπορέσει γρήγορα
στεφάνι να μου βάλει.
Είναι παιδί απ’ την φτωχολογιά
με χαρακτήρα και χρυσή καρδιά.
Με χαρακτήρα και χρυσή καρδιά
είναι παιδί απ’ την φτωχολογιά.
Τι κι αν δεν είναι πλούσιος
μου φτάνει η λεβεντιά του,
την ευτυχία μάνα μου
θα βρω στην αγκαλιά του.
Είναι παιδί απ’ την φτωχολογιά
με χαρακτήρα και χρυσή καρδιά.
Με χαρακτήρα και χρυσή καρδιά
είναι παιδί απ’ την φτωχολογιά.