Ηλιοβασίλεμα σωστό
την ώρα που νυχτώνει.
Τραβώ σκυφτός το δρόμο μου,
καημός με μαραζώνει.
Γκρίζα γινήκαν τα μαλλιά,
λύγισε το κορμί μου
και το μαράζι ρίζωσε,
βαθιά μες στην ψυχή μου.
Πόνοι με δέρνουνε πολλοί,
καημοί με βασανίζουν
και κάθε μέρα που περνά,
τα νιάτα μου τσακίζουν.