Είδα κι έπαθα κυρά μου
να σε φέρω στα νερά μου
με λαχτάρες και ξενύχτια
και με χίλια καρδιοχτύπια.
Πω πω κάτι μάτια
μ’ έκαναν κομμάτια
πω πω ένα στόμα
φίλα με ακόμα
μες στο στόμα.
Τέτοια γούστα, τέτοια γλύκα
αχ σε άλλη δεν τα βρήκα
να χορεύει και να πίνει
και τη φλόγα μου να σβήνει.
Τώρα που `σαι πια κοντά μου
μες στα χέρια τα δικά μου
μια χρυσή ζωή θα ζήσεις
και όπως θες θα τη γλεντήσεις.