Ροζάνα: Σκέψεις μακάβριες συνέχεια με κυνηγούν,
στιγμή δε λέω να ησυχάσω
Σαν μία κατάρα και ανάθεμα
με απειλούν,
τα λογικά μου πάω να χάσω.
Ντανιέλ: Χαμένος μέσα στο κενό
λες και ακροβατώ στα όρια της παραφροσύνης
Ροζάνα: Κάτι παράξενο συμβαίνει
και εξωφρενικό,
Ντανιέλ μοναχη μη μ’ αφήνεις
Με κατατρέχουν, με εξουσιάζουν
φρικιά και δαίμονες
πίσω μου τρέχουν και με προστάζουν,
τα μυαλά μου έχουν γεμίσει
ιδέες έμμονες.
Δαίμονες, δαίμονες, δαίμονες...
Ντανιέλ:Σκέψεις βουβές με
συγκλονίζουν ασταμάτητα,
αιρετικοί και αφορισμένοι,
με κυνηγούν,
με βασανίζουνε αλύπητα,
ναι,
κάτι μέσα μου πεθαίνει...
Ροζάνα: Κάποιοι στα σίγουρα ζηλέψαν
την αγάπη μας,
ξόρκια και μάγια θα `χουν κάνει.
Δεν εξηγούνται αλλιώς αυτά
που μας συμβαίνουνε,
δεν το αντέχω άλλο,
Φτάνει!!!!!!!!!!
Ντανιέλ:Σκέψεις φρικτές με βασανίζουν
αδυσώπητα,
μέσα μου κάτι έχει αλλάξει.
Λες και απόκτησα διπλή προσωπικότητα
και ο μισός έχω λυσσάξει.
Ροζάνα: Σε ικετεύω Παντοδύναμε,
σ’ εκλιπαρώ,
βοήθησε μας να σωθούμε!
Στην εκκλησία πάμε Ντανιέλ
σε παρακαλώ,
οι δυο μας να προσευχηθούμε.