Nakarat (Fatih Yeşilgül):
Aşk adamı inletir
Dert adamı söyletir
Sayende oldum dertli
Derdim benim
Verse 1:
Yastığıma değmiyor be kaç gecedir başım
Aga kurduğumuz hayallere de yaslamışım başı
Yürü gönlüm gidelim be topla tarağı tası
Aşkın kasvetin doruklarında tek başına kalsın
Yolumuz Umman'a dır sıkı giyin bak üşütme
İhanetini sallıyorum beynimde ki beşikte
Şehrimi hüzüne boğdum sen de yoksun içinde
Zaten, ne acı unutmak vites 5'te sevipte
Aşüfte sevdaların başkenti sensin
Ben denedim beceremedim gel kolaysa sen sil
Bu defa kulaçı bilerek Longaz'a attım ilk kez
Kıyılarından çekildim Palamar'ını git kes
Yaşatmayacak, kurtul kangrenli koldan.
Eğer ki seveni bir kez dahi memnun etseydi sonlar,
Eminim en çok ben mutlu olurdum neden diye sorma.
Çünkü içimde milyonlarca son var!
Nakarat (Fatih Yeşilgül):
Aşk adamı inletir
Dert adamı söyletir
Sayende oldum dertli
Derdim benim
İnsan kendini unutur
Yandıkça yanar kor olur
Ateşsiz yaktın beni
Derdim benim..
Verse 2:
Derdim benim, telaşım senden ötürü
Hep mi kör idim?
Yalan gözlerin ömürden kaç paragraf götürür?
Ölüm azad edecekse seni eğer o ciğerlerimden söküp;
Üzgünüm! Sen önce çaldığın o senelerimi sökül!
Gel! Geriye dön bir bak düşlerimiz nerede?
Ben nerede sen nerede? Sahnenin kaçıncı perdesinde?
Gel! ki asıl göresin yangını.
Ve bana seni andırmayan bütün şarkılara dargınım
Olmayacak dualarıma amin dedim
Yeri geldi otobüste buharlanan camlara yazdım seni
Evin yolunu unuturdum aklım hep sendeyken
Sonra o yazdığım camdan defalarca sildim seni
Kalleş seni mutlu ol gittiğin o yerde
Varken bile var olmamıştın hiç bu kadar bende
Şu an gözlerine kimin baktığını belki bilemem ama
Senin mutluluğun benim ah ettiğim yerde!