Nakarat:
Bir yanı toprak kokar şimdi efkarın
Benim düzenimi bozdular bak kaçmadım
Artık ellerinin sıcaklığı kalmamış
Hadi son defa gel yalın ayak koşalım (x2)
Umut bazen ırak bazen avuçlarımın içinde
Hiç bir şey yapasım gelmiyor böyle içince
Getir bütün mesafeleri ciğerlerime sapla
Bazen istesende uyuyamazsın onaltı hapla
Seni bulduğum sokaklarda kendimi kaybettim
Bakışlarını kaçırıyorsun harbiden ayıp ettin
Bazen istesende ayıramazsın samanı saptan
Yüzük parmağım boş artık sabahlıyorum votka şarapla
Bir gün teslim oldum manzarana az kalsın ölüyordum
Annen böyle güzel oluşun can yakar falan demiyor mu?
Denizin morali bozulduğunda balıklar da ağlar
İhtimallerin canı cehenneme bir daha geçmem sokağından
Bir kaç saniyelik anılar yıllara dönüşmüştü
Kabullenirken vedaları sesimin kırıklığı ürküttü
Şimdi kendi kendime düşünürken şey diyorum
Acaba beni dağıttığını bilseydi yine de
Dudaklarından onlar dökülür müydü?
Nakarat:
Bir yanı toprak kokar şimdi efkarın
Benim düzenimi bozdular bak kaçmadım
Artık ellerinin sıcaklığı kalmamış
Hadi son defa gel yalın ayak koşalım (x2)
Sol tarafım buz canımız çok yanıyor sus
Gözümü doldururken hatıralar hep gidiyorsun
Ellerimde bluz yastığa geçirmiştik hatırlarsın
Geriye kalan içi notla dolu üzgün bir fanus
Şarkımızı aç aynaya bir kez olsun bak
Psikolojimi bozuyor gece eşyalarınla uyanmak
Soyun koynuna gir sonra hata ettim deme bana
Hüzün koynuma girse de yenilmem zamana
Her gece yastığa göz yaşı damlar
Gel bir de hasarı benden dinle
Acemi tavrım utanmak olacak
Hissettiğimi bilmiyor kimse
En büyük günahtın sakladım seni
Gizledim kimseye bahsetmedim
Sadakat falan demeyeceğim şimdi
Allah sana hiç bahşetmemiş
Halini soramadım aylardır evet
Köşe başlarında beklenmişsin
Her şey güzel olacak diye beklerken
Bedenim ruhumu terk etmişti
Nakarat:
Bir yanı toprak kokar şimdi efkarın
Benim düzenimi bozdular bak kaçmadım
Artık ellerinin sıcaklığı kalmamış
Hadi son defa gel yalın ayak koşalım (x2)