Είπες πως θα φύγεις δε θα περιμένεις
είπες θα φύγεις το πρωί
δάκρυ της αγάπης δάκρυ άμμο φέρνεις
κι όλο μιλάς με τη σιωπή
Ένα καράβι στο λιμάνι περιμένει
είναι δεμένο εκεί από καιρό
σαν τη ψυχή σου θέλει πια να ταξιδεύει
μεσ’της αγάπης τον ωκεανό
Είπες η αγάπη φλόγα που σε καίει
δίψα το κάθε σου φιλί
δάκρυ κι η καρδιά μου απόψε τώρα κλαίει
κι όλο μιλάς με τη σιωπή
Ένα καράβι στο λιμάνι περιμένει
είναι δεμένο εκεί από καιρό
σαν τη ψυχή σου θέλει πια να ταξιδεύει
μεσ’της αγάπης τον ωκεανό
Κι όταν σε βρω ναυαγό στο πέλαγός μου
θα’μαι γοργόνα πάνω στον αφρό
κι όταν με δεις στο βυθό και στ’όνειρό σου
θα’μαι κοχύλι τόσο δα μικρό