Δὲ θὰ τὸ ποῦν, ὁ πόνος μου πὼς ἄνθισε
παρὰ τὰ λυπημένα μου τραγούδια.
Σὰν πεταλοῦδες οἱ χαρὲς μὲ σίμωσαν
γιατί ἤμουν δροσερὴ σὰν τὰ λουλούδια.
Δὲ θὰ τὸ ποῦν, ὁ πόνος μου πὼς μέστωσε
παρὰ τὰ πικραμένα μου τραγούδια.
Οἱ ἔρωτες, ἀηδόνια μου τραγούδαγαν
γιατί ἤμουν τρυφερὴ σὰν τὰ λουλούδια.
Δὲ θὰ τὸ ποῦν, πὼς γιγαντώθη ὁ πόνος μου
παρὰ τὰ σπαραγμένα μου τραγούδια.
Οἱ χαροκόποι ἀνύποπτα μὲ σίμωναν
γιατί ἤμουν σιωπηλὴ σὰν τὰ λουλούδια
Δὲ θὰ τὸ ποῦν, ὁ πόνος μου πὼς πέθανε
παρὰ τὰ σιωπημένα μου τραγούδια
καὶ θὰ περνᾶ ἡ ζωὴ πάνω μου ξένοιαστη
πὼς ἔσβησα γλυκὰ σὰν τὰ λουλούδια.