Ανέτειλε αβάσταχτο το όραμα της νέας γενιάς,
μέσα απ’ την ομίχλη της απόγνωσης.
Στο έρημο τοπίο της σύγχρονης απανθρωπιάς,
της μολυσμένης τοξικής συνείδησης.
Άνθρωποι υπόδουλοι στη μόρφωση της μοναξιάς,
αυτόχειρες στη δίνη της εξέλιξης.
Τεχνική κατάρτιση τεχνητά ιδανικά,
επένδυση στο μέλλον της ταπείνωσης.
Είδα στον ορίζοντα κατάφατσα το θάνατο,
ελπίδες να τσακίζονται στα γρανάζια του αύριο.
Σε ηλεκτρικό βωμό θυσίας στο άγνωστο,
ο αστικός μικρόκοσμος στα γρανάζια του αύριο.
Κενές προσωπικότητες με εθνική ταυτότητα,
βαδίζουν στο δρόμο για το μέτωπο.
Σαν έσχατη ελπίδα στον ίσκιο της παρακμής,
η τελική εδαφική κατανομή.
Με αίμα γραμμένο το έργο της καταστροφής,
με αίμα που τρέχει απ’ τις πληγές μας.
Δηλητηριασμένη η ύστατη μορφή ζωής,
άπληστη φυσική κατάχρηση.