Gece ile gündüz arasında
Bir bileyi taşındayım ben
Göğile yer arasında
Dostumun gözyaşındayım ben
Demirciler dövdü canımı
Doğrudur emzirdim anamı
Kızıma öğrettim adımı
Sanki beş yüz yaşındayım ben
Yaşadım yaşamaz gibi
İyi iken kötüler gibi
Gülerken hep ağlar gibi
Toprağın gözyaşındayım ben
Demirciler dövdü canımı
Doğrudur emzirdim anamı
Kızıma öğrettim adımı
Sanki beş yüz yaşındayım ben