Verse 1:
Bu kadar acı bana haksızlık
Yürüdüm o kadar yol göremedim aydınlık
Sonucu halsizlik cevabın hadsizlikse
Dost dediğinin amacı ne yalnızsın
Dibe dalmışsın en dibinde kalmışsın
Hayat elemeli yarış gibi şanssızsın
Bu kadar akılsız içinde sen aklını yitireceksin
Ama sana diyorlarki haksızsın
Geceme dahil ecel yolumu o seçer
Beceremedim bir çok sınavı görmedim hiç geçen
Bir avuç heves için yakılıyor kader
Seni bir kafese kapatıp yok oluyor giden
Demedim yeter çünkü emelim edep
Denemeden hayallere ulaşamaz beden
Aklımı çelen o güneşin adı umut
Dikene hasret çeker gülünü seven
Nakarat (Atiberk & Ados):
Yarın var ama kaygımdan
Onu bekleyemiyorum korkuyla
Yaşamak için zor kullan ya da
Yaşayamayanı sen kurtar
Verse 2:
Dilinin ayarını bozar her bir ozan
Delik deşik hayatı cehenneme yol al
Bir beni yorar o kadar hayal ve tuzak
Gelecek gelemedi çünkü bana uzak
Bırakıp uzanayım bütün sorunları
Dedim ama bırakamadım düşünmeye dalıp
Üzülecek vakit yok hayat hızını alır
Akıl sağlığıma güvenemem bulamadım kanıt
Usanıp dağıtıcam suratımı bi sabah
Bir aynanın arkasında yaşıyorum susarak
Gecemin uykusunu yatırırım kumara
Şeytanım bol ama kazanamaz hiç bir numara
Bana konuşamayan konuşur duvara
Ve benim için seçenek yok hepiniz bir tarafa
Beni savuruyorlar acı bir yalana
Ben ecelimi arıyorum daha fazla kalamam
Nakarat (Atiberk & Ados):
Yarın var ama kaygımdan
Onu bekleyemiyorum korkuyla
Yaşamak için zor kullan ya da
Yaşayamayanı sen kurtar