Sılaya dön diye mektubun geldi
Sılayı sılada yitirdim anam
Biten takvimlere sattım geçliği
Uykuyu rüyada yitirdim anam
Özü bulmak için indim derine
Geç değdi ellerim dost ellerine
Salınca gönlümü mahşer yerine
Dünyayı dünyada yitirdim anam
Öteyi ötede burayı burda
Güneşin nurunu bir başka nurda
İsa'yı çarmıhta Musa'yı Tur'da
Adem'i Havva'da yitirdim anam
Kapattım kapımı of ile ah'a
Açtım penceremi sonsuz sabaha
Ağrımı sızımı sorma bir daha
Onları orada yitirdim anam
Bu hiç o herşeyden verince müjde
Silindi hayaller kalmadı gözde
Aşkım çiçek açtı yandığım közde
Aklımı sevdada yitirdim anam
Ölçtüm ve düşündüm inceden ince
Sıyrıldı kılıftan son ile önce
Manalar zihnimde şekillenince
Ben beni aynada yitirdim anam
Önce kökü dalda dalı çiçekte
Çiçeği meyvede meyveyi renkte
Var olan herşeyi bir çekirdekte
Onu da Mevla'da yitirdim anam