Boranın kışına kalmayan dağlar
Başından eksilmez dumanın senin
Eser ürüzgarın suların çağlar
Birgün kurur elbet sellerin senin
Viran olur yaylaların yurtların
Bozkır olur yamaçların sırtların
Bölük bölük gezer o aç kurtların
Başında kalmazlar elbette senin
Kış gelince yükseklerin ak olur
Ötmez bülbüllerin uçar yok olur
Şimdi seni sevenlerin çok olur
Zemheride artık görürüm seni
Papur bu dağlarda sefa sürülmez
Ölen ölür daha geri dirilmez
Güz gelen de ayazından durulmaz
Başındaki karlar bölüğün senin