Δίχως αγάπη έχουν σκουριάσει κι οι ψυχές
σαν τα καράβια που ξεβράζονται μια νύχτα
και μένουν μόνα σαν τα ψάρια μες στα δίχτυα
καράβια άγνωστα από μαύρες εποχές.
Ναυάγια είμαστε στη άμμο στη σκουριά
ξυπνάς κοιμάσαι και ξυπνάς σε ξένη χώρα
ρολόγια δείχνουνε τα χρόνια κι όχι ώρα
ρολόγια δείχνουνε τον πόνο στην καρδιά.
Σκουριά κι αρμύρα και σπασμένο παρελθόν
χρέη γραμμάτια ζωή ναυαγισμένη
αγάπη που είναι πάντα νοικιασμένη
πασαλειμμένη από σκουριά κι από κραγιόν.
Ξύπνησα μούσκεμα στα όνειρα προχθές
πώς να προλάβω στη στροφή που είχα τετάρτη
πώς να προλάβω τη ζωή μας δίχως χάρτη
που ο κόσμος γέμισε ζητιάνους και ληστές.