Bij mijn vrouw ben ik een keertje weggelopen
Uit de doordeweekse sleur van 't gezin
Ik zei: "Ik ga even sigaretten kopen"
En bleef toen een maand of twee bij mijn vriendin
Een studente, jong en mooi, het was een snoesje
Ze woonde op een kamer in de stad
En ze wilde steeds romantisch met mij douchen
Maar die romantiek had ik allang gehad
Verder moest ik hele nachten met haar praten
Of met haar lopen langs het Bloemendaalse strand
Maar ik kreeg al heel gauw in de gaten
Ik had dit al een keertje bij de hand
En elke dag kreeg ik een ontbijtje
Waarbij ze zei: "Onze liefde is zo echt"
Ik keek dan wat vertwijfeld naar mijn eitje
En dacht: Oh, ik heb dit al zo vaak gezegd
Verder moest ik steeds zo derdewerelds eten
Er stond steeds weer iets uitheems op 't menu
'k Zat al die knoflook en die pepers uit te zweten
En verlangde zo naar doppertjes en jus
Ik moest ook nog mee naar donkerbruine kroegen
Of naar een of ander vaag studentenfeest
Waar ze stuk voor stuk in volgorde vroegen
Of ik al naar Freek de Jonge was geweest
We hadden weer een avond zitten discussieren
En weer een of ander isme opgelost
Toen ik 't tijd vond om maar weer te deserteren
En ik zei: "Ik moet nog even naar de post"
Alleen die brief is bij haar teruggekomen
En ik ben weer gewoon naar huis gegaan
Hoewel ik wel een omweg heb genomen
En wat onzeker bij mijn voordeur heb gestaan
En mijn vrouw was allerminst verbijsterd
Wat dat betreft is 't een fraaie schat
Mijn afwezigheid die had haar niet geteisterd
Ze vroeg alleen of ik mijn sigaretten had
Daarop had ik geen zinnig woord te zeggen
Waarom had zij geen woede opgekropt
En zonder verder nog iets uit te leggen
Zei ik dat ik met roken was gestopt