Στις ταβέρνες κάθε βράδυ τριγυρνάς
και για μια γυναίκα σκάρτη ξαγρυπνάς,
ξαγρυπνάς, υποφέρεις και πονάς
ξαγρυπνάς, πάψε πια να τριγυρνάς.
Είναι κρίμα να χτυπιέσαι και να κλαις,
πάψε να τη συλλογιέσαι κι άλλη βρες,
κι άλλη βρες, έχει στο ντουνιά πολλές,
κι άλλη βρες και μην κάθεσαι να κλαις.
Μην πιστεύεις της γυναίκας την καρδιά,
θα σε ρίξει μ’ έναν άλλον μια βραδιά,
μια βραδιά θα σου κάνει τη λαδιά,
μια βραδιά θα σου κάψει την καρδιά.