Å det hæite det kor feite du har vårte Egil,
ÅÅÅ kor store du har vårte no,
Å det hæite det kor feite du har vårte Egil,
ÅÅÅ kor store du har vårte no
Når han vaks opp synns han mat va godt så han åt så mykje som han grædde
Mora sa du må bære ta, men plutseli so vart ho rædde
Du må nå ikkje ete opp alt, du må ikkje ha på så mykje salt
Å det hæite det kor feite du har vårte Egil,
ÅÅÅ kor store du har vårte no,
Å det hæite det kor feite du har vårte Egil,
ÅÅÅ kor store du har vårte no
ija mora va skrinne ho slakke i skinne å fari lokta ikkje godt,
Han Egil åt å vart større å større nei han fekk aldri nok
På kakene der va det mykji krem, når han va ferdi va der aldri meir igjæn
Å det hæite det kor feite du har vårte Egil,
ÅÅÅ kor store du har vårte no,
Å det hæite det kor feite du har vårte Egil,
ÅÅÅ kor store du har vårte no
Ja det var 20-års konfirma-sjonsfest og alle møtte opp,
Stæmninga va høge men plustli fekk dei sjokk
Han Egil kom inn døra med ett brak
Folk vart rædde før dei røyste sei å sa
Å det hæite det kor feite du har vårte Egil,
ÅÅÅ kor store du har vårte no,
Å det hæite det kor feite du har vårte Egil,
ÅÅÅ kor store du har vårte no
ÅÅÅ kor store du har vårte no
ÅÅÅ kor store du har vårte no