Akrep Gibisin kardeşim
Korkak bir karanlık içindesin akrep gibi
Serçe gibisin kardeşim
Serçenin telaşı içindesin
Midye gibisin kardeşim
Midye gibi kapalı, rahat
Ve sönmüş bir yanardağ ağzı gibi korkunçsun, kardeşim
Bir değil, beş değil
Yüz milyonlarlasın maalesef
Koyun gibisin kardeşim
Gocuklu celep kaldırınca sopasını
Sürüye katılıverirsin hemen
Ve âdeta mağrur, koşarsın salhaneye
Dünyanın en tuhaf mahlukusun yani
Hani şu derya içre olup
Deryayı bilmiyen balıktan da tuhaf
Ve bu dünyada, bu zulüm senin sayende
Ve açsak, yorgunsak, alkan içindeysek eğer
Ve hâlâ şarabımızı vermek için üzüm gibi eziliyorsak kabahat senin demeğe de dilim varmıyor ama kabahatın çoğu senin, canım kardeşim!