Θόδωρος Τρύφωνας - Το τραγούδι του Οδυσσέα Şarkı Sözleri

Πολυταξιδεμένο σκαρί μου
γυρίσαμε τον κόσμο όλονε μαζί
κι όλο παλεύαμε οι δυο μας
εσύ στα κύματα κι εγώ στη κουπαστή
μαζί στα βάσανα ποτέ μου δεν ανάσανα
τρώγαμε αλάτι και ξερό ψωμί
κι εκεί που νόμιζες πως όλα θα τελειώνανε
ο διάολος έπαιρνε και φτου κι απ’ την αρχή

Τις μαύρες ημέρες που στρίγκλιζε η Χάρυβδη
αντάριαζε η Σκύλλα και τ’ αερικά
στο πλώριο κατάρτι σφιχτά γαντζωνόμουνα
και τ’ άγρια τα κύματα χυμούσαν μανιακά
χώρες απόμακρες χαμένες στα πέλαγα
γεμάτες άνθη και καρπούς της λησμονιάς
κράζαν μαυρόπουλα Σειρήνες τραγούδαγαν
οι άνεμοι μου `στελναν μαντάτα παγωνιά

Φωτίστηκε ο τόπος γαλήνεψε η θύελλα
κι ο ορίζοντας πέρα γίνηκε στεριά
και πάλι ξυπόλητοι στ’ άγιου το εικόνισμα
θα πάμε ν’ ανάψουμε όσα τάξαμε κεριά
άϊντε καμάρι μου κι αυτή η μπόρα πέρασε
περήφανοι να `μαστε και πάλι νικητές
μ’ άγιο στον κόρφο μου και ατσάλι στα μπράτσα μου
Χάρο και κύματα δε σκιάζομαι ποτέ

Μπρος μου γονάτισαν φορτούνες και θύελλες
θαλάσσια τέρατα και χίλια ξωτικά
κι όμως δεν άντεξα στου κόσμου την πονηριά
και μια χούφτα άνθρωποι με κάνανε καλά

Α, τι κακό το μεγάλο αφεντικό να τρομάζει
και να πνίγεται σε μια κουταλιά νερό
α, χριστιανοί ποιος θα μου `βρει ένα σχοινί
να δεθούμε και να φουντάρουμε στο πέλαγο μαζί

α, τι κακό το μεγάλο αφεντικό να τρομάζει
και να πνίγεται σε μια κουταλιά νερό
α, χριστιανοί ποιος θα μου `βρει ένα σχοινί
να δεθούμε και να φουντάρουμε στο πέλαγο μαζί