Η νύχτα φυσάει και με τραβά,
με παίρνει σ’ ομίχλες και υγρασία
και φεύγω.
Μες στον καθρέφτη που κολυμπάμε
σαν φύλλο στο κρύο και στον αέρα
και φεύγω.
Όχι δε μένω, δεν μπορώ,
για να σε βρω, σ’ αφήνω,
για να σε βρω, για να με βρεις,
πηγαίνω μακριά σου.
Όχι δε μένω, δεν μπορώ.
Τούτο το σπίτι με τυραννάει,
χτυπούν τα ρολόγια, χτυπούνε τα τζάμια
και φεύγω.
Στους άσπρους τους τοίχους και τα σεντόνια,
τσακίζομαι όλος σα ρόδι που ανοίγει
και φεύγω.
Όχι δε μένω, δεν μπορώ,
για να σε βρω, σ’ αφήνω,
για να σε βρω, για να με βρεις,
πηγαίνω μακριά σου.
Όχι δε μένω, δεν μπορώ.