Θεοί παρατημένοι, παράξενοι, χαμένοι
αυτοί ζούσαν στ’ όνειρο
κι εγώ φυλακισμένη
γιατροί και Ναπολέοντες, βίαιοι κι υπομένοντες
κι εγώ με "ναι" και "όχι"
αβέβαιη στην όχθη
Αυλή ψυχιατρείου
προβλήτα ήταν πλοίου
και όλοι περιμέναμε
ν’ αρχίσει το ταξίδι
Αυλή ψυχιατρείου
προβλήτα ήταν πλοίου
και όλοι περιμέναμε
ν’ αρχίσει το ταξίδι
Δε δίνουν υποψίες
φορούν ζουρλομανδύες
μα λείπουνε συνέχεια
μακριά απ’ την ανέχεια
κι εγώ ήμουν μαζί τους
για λίγο στην αυλή τους
με ρώταγαν αν έκλεβα αέρα
απ’ το πανί τους
Αυλή ψυχιατρείου
προβλήτα ήταν πλοίου
και όλοι περιμέναμε
ν’ αρχίσει το ταξίδι