Στάλα στάλα το φαρμάκι, αμάν
που το δίνεις να το πιω,
πιο καλά να με σκοτώσεις, αμάν
για να πάψω να πονώ.
Λίγο λίγο θα ματώνεις, αμάν
την θλιμμένη μου καρδιά,
πιο καλά να με σκοτώσεις, αμάν
αφού δε με θέλεις πια.
Στάλα στάλα και το δάκρυ, αμάν
απ’ τα μάτια μου κυλά,
φτάνει πια να με παιδεύεις, αμάν
σκότωσέ με πιο καλά.