Στον `πάνω όροφο ξενύχτησαν κι εχθές
ποιός ξέρει άραγε τι κρύβαν στο μυαλό τους
και δυο φεγγάρια τριγυρνούσαν σε γιορτές
από τον έρωτα να βρουν το μερτικό τους
κι εγώ είμαι μόνος, μες στο σπίτι το παλιό
ψάχνοντας γράμματα στο μαύρο κομοδίνο
μα βρήκα κίτρινο το πρώτο σου φιλί
κι έτσι κατάλαβα τις νύχτες γιατί πίνω.
Πριν ο χρόνος να γυρίσει τρεις φορές
τυλιγμένη στ’ αδιάφορό σου βλέμμα
δίχως να `χουμε μεγάλες διαφορές
είχες φύγει κυνηγώντας ένα ψέμα.
Πριν ο χρόνος να γυρίσει τρεις φορές
τα δυο χέρια σου είχαν σφίξει το λαιμό μου
δίχως να `χουμε μεγάλες διαφορές
είχες φύγει και μισώ τον εαυτό μου.
Στον κάτω όροφο κοιμήθηκαν νωρίς
είχαν να φύγουνε ταξλιδι πριν τις έξι
κι εγώ σου μάζεψα λουλούδια να χαρείς
μα βγήκε ο ήλιος και στο σύννεφο έχει μπλέξει,
και πάλι μόνος, μες στο σπίτι το παλιό
έγραψα λόγια και τραγούδια να σ’ τα λέω
μα βρήκα κίτρινο το πρώτο μου χαρτί,
κι έτσι κατάλαβα τις νύχτες γιατί κλαίω.
Πριν ο χρόνος να γυρίσει τρεις φορές
τυλιγμένη στ’ αδιάφορό σου βλέμμα
δίχως να `χουμε μεγάλες διαφορές
είχες φύγει κυνηγώντας ένα ψέμα.
Πριν ο χρόνος να γυρίσει τρεις φορές
τα δυο χέρια σου είχαν σφίξει το λαιμό μου
δίχως να `χουμε μεγάλες διαφορές
είχες φύγει και μισώ τον εαυτό μου.