Δεν είσαι η μεγάλη αγάπη, αλλά
εγώ πια απ’ τον κόσμο δε θέλω πολλά.
Μου φτάνει που είσαι μια στάλα νερό,
με πνίξαν οι χείμαρροι τόσον καιρό.
Μικρή μου αγάπη, δροσοσταλιά μου,
δε θέλω τίποτα απ’ τον κόσμο τον μεγάλο.
Θέλω καρδιά που να χτυπά με την καρδιά μου,
να με πονάει και τίποτ’ άλλο.
Δεν είσαι η μεγάλη αγάπη, αλλά
με μάθαν εμένα οι αγάπες πολλά.
Μου φτάνει που είσαι λιμάνι μικρό,
πελάγη και θύελλες δεν τα μπορώ.
Μικρή μου αγάπη, δροσοσταλιά μου,
δε θέλω τίποτα απ’ τον κόσμο τον μεγάλο.
Θέλω καρδιά που να χτυπά με την καρδιά μου,
να με πονάει και τίποτ’ άλλο.