Αχ! γιατί να λιώνω,
μονάχος μου να σέρνομαι,
να βαλαντώνω για σένα,
για σένα να μαραζώνω.
Ό,τι κι αν είχα, όλα σού τα χάρισα
και τη ζωή μου τώρα παίρνω αμπάριζα,
πίκρες και βάσανα, καημοί, παράπονα,
φυτρώνουν στην καρδιά μου.
Αχ! πώς υποφέρω
η μοίρα μου μόνο κι εγώ, μόνο, το ξέρω,
για σένα, τους φίλους και τους συγγενείς
έκανα πέρα.
Με μια σου λέξη όλα γίναν ρημαδιό,
το φταίξιμο σ’ εμένα πέφτει, για τους δυο,
όλα, ανάθεμα, πίκρες και βάσανα,
γιατί να σ’ αγαπήσω.