Στερνό μου γλυκοχάραμα και συ αυγή θλιμμένη,
για ξημερώστε γρήγορα, τον ήλιο ν’ αντικρίσω,
γιατί μετρώ στα δάκτυλα, τις ώρες που θα ζήσω.
Το ξέρω θα πεθάνω, ο ήλιος πριν να βγει,
μέσα στο γλυκοχάραμα, μέσ’ στη θλιμμένη αυγή.
Χαράματα γεννήθηκα, χαράματα πεθαίνω,
εδώ τελειώνει φαίνεται ο δρόμος της ζωής μου,
ο στεναγμός, το δάκρυσμα, το δράμα της ψυχής μου.
Το ξέρω θα πεθάνω, ο ήλιος πριν να βγει,
μέσα στο γλυκοχάραμα, μέσ’ στη θλιμμένη αυγή.
Στερνό μου γλυκοχάραμα, μαλάκωσε τον πόνο μου,
δε με τρομάζει τίποτα, το Χάρο δε φοβάμαι,
μονάχα που δε χάρηκα, τα νιάτα μου λυπάμαι.
Το ξέρω θα πεθάνω, ο ήλιος πριν να βγει,
μέσα στο γλυκοχάραμα, μέσ’ στη θλιμμένη αυγή.