Τόσα χρόνια πέρασαν που ζούμε χωρισμένοι
αλλού εσύ κι αλλού εγώ στα πέρατα χαμένοι.
Μα στη φτωχή μου την καρδιά δεν βάζω αγάπη άλλη
σε περιμένω με καημό να σμίξουμε και πάλι.
Που βρίσκεσαι, που βρίσκεσαι
ξένους, γνωστούς ρωτάω
κι όσο δεν παίρνω απάντηση
αβάσταχτα πονάω.
Τόσα χρόνια πέρασαν που ζούμε χωρισμένοι
μα η φτωχή μου η αγκαλιά εσένα περιμένει.
Να ξαναρθείς κάποια βραδιά τα δάκρυα να σβήσεις
και με στη μαύρη ερημιά να μη με ξανά αφήσεις.
Που βρίσκεσαι, που βρίσκεσαι
ξένους, γνωστούς ρωτάω
κι όσο δεν παίρνω απάντηση
αβάσταχτα πονάω.