Ακόμη και στα όνειρα ακόμη και στη λύπη
και σαν με πάρει η χαρά θα κάψω τη ζωή μου
δεν ξέρω που να κρατηθώ τι άνεμο να κλέψω
σε ποια στερνή αγάπη μου ποιο ψέμα να πιστέψω
Και σαν στεγνώσει ο καημός και γίνει τραγουδάκι
ευχή θα κάνω στη ψυχή ποτέ να μη πιστέψει
σε όνειρα που μείνανε μισές κραυγές του Άδη
σε φυλακές που κλείσανε το πιο όμορφο σκοτάδι
Μέρες που γίναν λυγμοί, λυγμοί που ταξιδεύουν
και στης ψυχής μου τη γιορτή τραγούδια που δεν κλαίνε
για όσα δεν τρελάθηκα ποτέ μου να πιστέψω
τι νά’ ναι αυτό που μ’ έκανε το ψέμα να γυρέψω
Αγάπης είναι στεναγμός που έγινε αστέρι
αστέρι είναι που έπεσε και σκότωσε την ευχή μου
η λύπη που βαρέθηκε όνειρα να τάζει
και τ’ όνειρο μου στάθηκε στα μάτια με κοιτάζει
Να γίνει το στερέωμα αλήθεια να προδώσει
να γίνει απόψε η φωνή κραυγή που θα με σώσει
δεν ξέρω που να κρατηθώ τι άνεμο να κλέψω
σε ποια στερνή αγάπη μου ποιο ψέμα να πιστέψω
Και σαν με σώσει η κραυγή απ’ του μυαλού τη λήθη
εφτά φορές το όνομα του Ιούδα θα υποφέρεις
για την προδοσία σου στο ψέμα μου βουλιάζω
και χίλιες φορές σε θάνατο θα με καταδικάζω