Λυγίσαν τα κλωνάρια μου
στη γης και μαραθήκαν,
κι όσα πουλιά καθότανε,
όλα μ’ απαρνηθήκαν.
Στη βρύση πάω για νερό
να πάρω η καημένη,
όμως στερεύει πριν να πιω
και φεύγω διψασμένη.
Οι λύπες και οι συμφορές
τα σωθικά μου καίνε
κι όπου να πω τον πόνο μου
κλαψ’ τα καλέ, μου λένε.
Bu şarkı sözü 262 kere okundu.