Έβαλα σε μια βαλίτσα λίγα ρούχα κι αναμνήσεις
χάθηκα μέσα στη νύχτα μην τυχόν με συναντήσεις,
φεύγω κι είσαι στο μυαλό μου κάθε σκέψη που αγαπάω,
φεύγω κι είσαι στο μυαλό μου όσο μακριά κι αν πάω.
Μα εσύ απών να είσαι άλλο απ’ τη ζωή μου δεν αντέχω,
φεύγω λοιπόν, φεύγω λοιπόν την απονιά σου να μη βλέπω,
μα εσύ απών απ’ το δικό μου το παρόν να είσαι άλλο δεν αντέχω,
φεύγω λοιπόν, φεύγω λοιπόν την απονιά σου να μη βλέπω.
Απόψε μπόρεσα και βγήκα απ’ του μυαλού τους διαδρόμους,
έτρεξα κρυφά τη νύχτα μόνη μες στους άδειους δρόμους,
φεύγω κι είσαι στη ζωή μου όλα αυτά που δεν ξεχνάω,
φεύγω κι είσαι στη ζωή μου ό,τι πιο πολύ αγαπάω.
Μα εσύ απών να είσαι άλλο απ’ τη ζωή μου δεν αντέχω,
φεύγω λοιπόν, φεύγω λοιπόν την απονιά σου να μη βλέπω,
μα εσύ απών απ’ το δικό μου το παρόν να είσαι άλλο δεν αντέχω,
φεύγω λοιπόν, φεύγω λοιπόν την απονιά σου να μη βλέπω.
Μα εσύ απών απ’ το δικό μου το παρόν να είσαι άλλο δεν αντέχω,
φεύγω λοιπόν, φεύγω λοιπόν την απονιά σου να μη βλέπω.