Ξέχασες πως ζήσαμε μαζί,
κάποτε πως έκλαιγες για `μένα,
έπαψες και να μας χαιρετάς,
μίλα μας και μη μας αγαπάς!
Ντύθηκες μες στα μεταξωτά
κι ούτε πια μας δίνεις σημασία,
τα παλιά μεράκια μας ξεχνάς,
μίλα μας και μη μας αγαπάς!
Ήμουνα τ’ αγόρι σου εγώ,
τώρα με κοιτάζεις σαν εχθρό σου, τ
ι σου φταίω να με τυραννάς,
μίλα μας και μη μας αγαπάς!
Δεν υπάρχει λόγος να περνάς,
δίχως να μας λες μια καλημέρα,
τι κερδίζεις πόζα να κρατάς,
μίλα μας και μη μας αγαπάς!