من صادقانه روز تولدم بغض میکنم
وقتی تو اینچنین کودکانه شاد و سرخوشی
وقتی پر از عطر زندگی و شوق رویشی
از هرچه کادو و تبریک و کیک... متنفرم
از بچه های شاد نشسته توی تلویزیون
از مجری و جایزه ها و خنده هاشون...
ازاون بله های بلند گفتن و آواز های فالش
از کارتونو عروسک های فیک (fake)... متنفرم
از ساندویچ مدرسه، کالباس، سوسیس، خیار...
از عکس عصبانی امام، فحش های رو دیوار
از نیمکت و کلاس، کیف، کتاب، خودکار
از زنگ تفریح و معلم پرورشی... متنفرم
از عید و عیدی و کت و شلوار طوسی گشاد
از صف، کوپن، بن، نفت، درد، قند، شیر، مواد
از پسته های تزئینی ممنوع روی میز
از هرکسی که بوی کباب میداد... متنفرم
از صدگرم پنیر نسیه و بقالی که بعد مُرد
از سوپ پای مرغ، از اردکی که سر بریده شد
از چشم ترس گوسفند و عطش گوشتش در آش
از آش وعاشورا و قصاب... متنفرم
از رقص پاتیل های شیک پا به سن
از زوزه های پیرزن آرتیست روی سن
از موی سبز پشت لب دوست لزبینم
از بوی بدِ زیر بغل نقاش ها متنفرم
از خایه ها و خشتک چسبیده به حلقِ تو
از طعم تلخ عفونت مغز خلق تو
از حجب و عفت و روزانه جلق تو
از شرم خیس و مقدس لا پات متنفرم
از ریش بلند و مضحک و احمقانهام
از لفظ های آخوندی و ابلهانهام
از ادعای باسن خرو پاره کردنام
از جنگ و اعتراض های مداوم... متنفرم
از من، شما و تمام قصه ها... خدا
از بغض عاشقانه ترین شعرها
از سرنوشت گَسِ رو به رویمان
از این همه تنفرو "متنفرم"... متنفرم