Bölüm 1:
Beklediğimde bitmiyordu yolun sonu karanlık
Bu veba gibi sardı koca bir hastalığa yakalandık
Ve pasta varsa yersin ancak olmayınca olmuyor
Kiminin karnı toktu kiminin gözü dahi doymuyor
Hayaller her zaman var, zamansa bir duvar
Kalansa bir kumar, yalanlar itibar görünce gardı düşmeyen ben
Kabusta düş gören ben, üşüştü akbabalar ölmemiştim henüz vakit erken
Sığ sularda yelken açmak okyanusta batmak
Senle aynı görüşü savunmayana farklı gözle bakmak
Derdi kafaya takmak yada bir köşeye kaçmak
Zoru görünce pes etmemek kolayı seven zaten ahmak
Olmak yada olmamak var duymak yada duymamak
Yada görmek yada görmemek ve de ölmek yada ölmemek
Tüm mesele buydu düşman uyudu şimdi pusu mu kurmuş
Ben ormanımda hayaldeyken düşümü avcı vurmuş
Nakarat:
Hep aynı düşünceler derdin ne?
Zamanla kendinle kalırsın derdin neyse
Hayata savaş açıp her günde
Kazanmayı düşün ama sonuç hep aynı..
Bölüm 2:
Kendimi sorguladım, cevaplar hep yalın
Dön bi çocukluğuna bak çünkü masallar hep yarım
Güneşi bekleyen herkes elbet altındadır karın
Bazen ışık tutan çok sen güneşi bekle karanlıkta barın
Bölünmek de kolay bugün ırktan dinden
Kimisi çocuk yaşta nefret etmiş cinsellikten
Sanki bir sen bir ben varız, varış noktamızda kan
Eğitim alan yarışta, çok var yarışta kaybolan
Susunca kralsın ya sustuğunda korkak
Kaybedince terk edenler kazanınca ortak
Yüzümü gördüğünde sanabilirsin hortlak
Çünkü gerçekten zordu dünyanızda insan olmak
Yine de bir umut var belki kimine hiç görünmeyen
Koca dağlar arkasında güneşi zorla gizleyen
Uzaktan izleyen tuzaklar isteyen
Silahla katleden de kimse bende silah bir kağıtla bir kalem
Nakarat:
Hep aynı düşünceler derdin ne?
Zamanla kendinle kalırsın derdin neyse
Hayata savaş açıp her günde
Kazanmayı düşün ama sonuç hep aynı..