Η σκέψη σου δε μ’ άφησε
δεν περναγ’ η βραδιά
Αιώνας σαν να ήταν
μου φάνηκι η σκοπιά
Κόρινθος Αθήνα
πήγα να σκοτωθώ
Το μόνο που με ένοιαζε
ήταν να σε δω
Η μάνα σου στο στέκι μου είπε
πως ήσουν το γνωστό
δίχως να βγάλω τη στολή μου
έτρεξα να σε βρω
Σα γροθιά στο στομάχι
η εικόνα που είδα
σαν κλωστή η ανάσα μου κόπηκε
Σα γροθιά στο στομάχι
η εικόνα που είδα
σα μαχαίρι που μέσα μου χώθηκε
βαθιά, βαθιά
Να φύγω αμέσως βιάστηκα
μήπως και με δεις
Σα φάντασμα τριγύρναγα
στους δρόμους ως τις τρεις
Δυο τύποι με σταμάτησαν
με στρατιωτικά
μου ζήτησαν την άδεια
μου κόπηκι η μιλιά
Ακόμα δεκαπέντε μέρες
για σένα φυλακή
το μόνο που θα σκέφτομαι
και πάλι θα `σαι εσύ