Meğer sen haklıydın konuşmamak en güzeli,
Hiç sonu gelmeyecek gibiydi bu lânet düzenin,
Ufak kırgınlıklar olsada elbet zamanla düzelir,
Bilirsinki ben asla sevmezdim bir kadını üzeni.
Şimdi sorsalar aşk göze mi bakar, güzel söze mi ?
Ne farkeder inanmıyorum artık yok bir önemi,
Yazık milyonlarca insan var hepsi aşkın kölesi,
Biz ödedik bedelini bırakalım onlarda ödesin.
Artık aşkı yazmam dedim ama bir türlü olmadı,
Başka yolu yok gibiydi bu kalp huzur bulmadı,
Kimler teselli verdi ama hiçbirisi bana uymadı,
Belki hata ettik fakat sahte bir aşk sunmadım.
Bir başkası olmayacak ben sözümde duruyorum,
Sende aynı durumdasın bunu çok iyi biliyorum,
Herşeye rağmen yine bu doğru yolda yürüyorum,
Sonu mutlulukla biten bir gelecek umuyorum.
Belki kısa sürdü fakat yinede herşey güzeldi,
Kalbim biraz üzülse bile sonunda düzeldi,
Hayat böyle işte uzaktan her şey güzeldir,
Ve gülemiyorum bu hâlim herkesi çok üzerdi.
Sevip sevilmek kolay bunlar hayatın tuzakları,
Nasıl olurda isterim bana ellerini uzatmanı,
Nefsi terbiye ettim daha da fazla uzatmadım,
Yakında olanı görmeden artık istemem uzakları
Umarım ifade etmişimdir aylar sonra kendimi,
Bir cuma gününden ibaret yasak aşkın hikayesi,
Yeni bir sayfa açıyorum ve günlerden cumartesi,
Yine arada bir hatırlıyor gibiyim o ince güzel sesi.
Doğru yolu bulduk evet gözlerinde görüyorum,
Hislerimi anlatmak için son bir şiir yazıyorum,
Bazı hatalarım olsada senden özür diliyorum,
Birgün görüşmek dileğiyle ben artık gidiyorum.