Δεν περιμένω εσένα πια
δεν περιμένω τίποτα πια.
Σ`αυτόν τον κόσμο φαίνεται πως βαρέθηκα
ήσουν χαρτί και σ`έσκισα
ήσουν γυαλί και σ`έσπασα.
Σ`αυτόν τον κόσμο φαίνεται σ`ονειρεύτηκα
και κάθε νύχτα πάλευα
σαράντα κύματα να πιάσω
μα ήμουν πηλός δε σάλευα
κι έμεινα στ`όνειρο.
Αχ! με ποιο ψέμα
την καρδιά ν`αφήσω να χαριεντίζεται
σαν η μοναξιά
την παίρνει πάλι πίσω και απελπίζεται.
Δεν περιμένω εσένα πια
δεν περιμένω τίποτα πια
Σ`αυτόν τον κόσμο φαίνεται πως ναυάγησα
και στο βυθό σου βρέθηκα
στη θύμησή σου δέθηκα
Σ`αυτόν τον κόσμο φαίνεται σ`ονειρεύτηκα
και κάθε νύχτα πάλευα
να βγω απ`τα βαθιά νερά σου
Μα ήμουν πηλός δε σάλευα
κι έμεινα στο βυθό σου.