Χαράματα στην πόρτα μου, άραγε ποιος χτυπάει;
Χαράματα στο σπίτι μου, ποιος να ‘ναι, τι ζητάει;
Άνοιξε και μετάνιωσα, συγγνώμη σου ζητάω.
Εγώ είμαι η γυναίκα σου, που ακόμα σ’αγαπάω.
Με ξύπνησες χαράματα απ’ το ζεστό κρεβάτι,
τώρα που ήρθες είν’ αργά, καινούρια βρήκ’ αγάπη.
Άνοιξε και μετάνιωσα, συγγνώμη σου ζητάω,
εγώ είμαι η γυναίκα σου, που ακόμα σ’ αγαπάω.
Την πόρτα μου στην άνοιξα ακόμη μια φορά
και μου ‘φερες στο σπίτι μου τη μαύρη συμφορά.
Άνοιξε και μετάνιωσα, συγγνώμη σου ζητάω,
εγώ είμαι η γυναίκα σου, που ακόμα σ’ αγαπάω.
Την πόρτα αυτή δικαίωμα δεν έχεις να χτυπάς,
εκεί που ήσουν μέχρι εχθές, εκεί να ξαναπάς.
Άνοιξε και μετάνιωσα, συγγνώμη σου ζητάω,
εγώ είμαι η γυναίκα σου, που ακόμα σ’ αγαπάω.