Και τώρα ένα τραγούδι που δεν έχει
αρχή και τέλος.
Ένα τραγούδι έτσι, όπως είν’ η αγάπη.
Πάνε χρόνια από τότε,
μια μικρή μ’ έναν μικρούλη
όλο παίζανε κρυφτούλι
μες στα σύννεφα και στ’ άστρα.
Και περνούσαν καλοκαίρια
και περνούσανε χειμώνες
πύργους χτίζανε και κάστρα
κι ήταν όνειρο η ζωή.
Η αγάπη έτσι αρχινάει
και κάθε μέρα που περνάει
χαρά και λύπη μας κερνάει
μ’ αγαπάει δε μ’ αγαπάει.
Σαν ερωτικό τραγούδι
το ρομάντζο όπως κυλούσε,
σαν Μαγιάτικο τραγούδι
η αγάπη μας μεθούσε.
Νύχτα μέρα χέρι χέρι
μες στον ήλιο μες στη μπόρα
την καρδιά τους ένα αστέρι
φώτιζε για την χαρά.
Η αγάπη έτσι αρχινάει
και κάθε μέρα που περνάει
χαρά και λύπη μας κερνάει
μ’ αγαπάει δε μ’ αγαπάει.
Μα περάσανε τα χρόνια,
η μικρή με τον μικρούλη
σταματήσαν το κρυφτούλι
κατεβήκαν από τ’ άστρα.
Τώρα πια άλλο τραγούδι
παίζουνε πιο τρυφερό,
πύργους χτίζουνε και κάστρα
όταν λένε "σ’ αγαπώ".
Η αγάπη έτσι αρχινάει
και κάθε μέρα που περνάει
χαρά και λύπη μας κερνάει
μ’ αγαπάει δε μ’ αγαπάει.
Этот текст прочитали 611 раз.