Laat de dag dat ik geboren ben vergaan
Laat die dag een dag van duisternis worden
laat God in de hemel er geen acht op slaan.
Laat die dag niet baden in het licht
Laat het diepste donker hem omhullen
een dichte wolk hem bedekken
en een zonsverduistering hem teisteren
Laat het donker die nacht wegnemen
zodat hij geen dag van het jaar vergezelt
en geen plaats vindt in de reeks van maanden
Laat die nacht onvruchtbaar worden
een nacht waarin geen vreugdekreet opklinkt
Laten zij die het licht wekken die dag vervloeken
zij die het wagen om Leviathan te verstoren
Zelfs de ochtendsterren zullen niet verschijnen
die dag verwacht vergeefs de komst van het licht
en zal nooit de wimpers van het morgenrood zien
Hij opende de deuren van mijn moeders buik
hij hield het ongeluk niet voor mij verborgen
Waarom ben ik niet in haar schoot gestorven
niet gestikt toen ik ter wereld kwam
Hadden knieën mij maar niet ontvangen
en borsten mij maar niet gezoogd
Dan zou ik nu geborgen in de aarde liggen
Was ik maar als een misgeboorte weggestopt
als een kind dat het licht nooit heeft gezien
Ik heb geen ander voedsel dan verdriet
mijn klachten stromen in een vloed van tranen
Wat ik vreesde, komt nu over me
wat mij angst aanjoeg, heeft me getroffen
Ik vind geen vrede, vind geen kalmte
mijn rust is weg - onrust bevangt mij