Αυτό το μέρος μου θυμίζει τσίρκο
άσπροι πίθηκοι στους δρόμους,
πότε κτίζουν πότε γκρεμίζουν
Αυτά που οι άλλοι ‘φτιάξαν για αυτούς
Αυτό το μέρος που θυμίζει λιβάδι
Ορδές ανθρώπων άβουλα ερίφια,
να οδηγούνται είναι συνήθεια
Και πια με τίποτα δε την αλλάζουν
Αυτό το μέρος μου θυμίζει στάβλο
Βρωμιά παντού και δυσωδία,
γουρούνια κι άλογα σε παρωδία
Πίνουν σαμπάνια καπνίζουν πούρα
Αυτό το μέρος μου θυμίζει πόνο
Αυτοί γεννιούνται για να πεθάνουν,
τους βασιλιάδες παριστάνουν
μα δε χωράνε όλοι τους στο θρόνο
Αυτό το μέρος μου θυμίζει τσίρκο
Αυτό το μέρος μου θυμίζει τσίρκο
Κλόουν ζητούνε μια ανάσταση,
η τελευταία τους παράσταση
Λίγο τους μένει για να γίνει
Αυτό το μέρος μου θυμίζει τσίρκο
Οι σκοινοβάτες στο σάλτο μορτάλε,
το δίχτυ σου φωνάζουν βγάλε
Κι αυτοί μια λύτρωση ζητούν
Αυτό το μέρος μου θυμίζει κύκλο
Πορεία διπλή που ξαναρχίζει,
ο χρόνος τίποτε δε χαρίζει
Πορεία διπλή που συνεχίζει
Αυτό το μέρος μου θυμίζει τέλος
Η λύτρωση κι η ελπίδα συνάμα,
απόψε ένα γράμμα
Το κάρφωσα στην πόρτα σου με βέλος
Этот текст прочитали 661 раз.