Benim canım uyanıktır dost yüzüne bakan benim
Hem denize karışmağa ırmak olup akan benim
Irmak gibi ben çağlarım gah gülerim gah ağlarım
Nefsim cigerin dağlarım kibr-ü kini yıkan benim
Kırdım bu nefsin çerisin bir ettim burc-u barusun
Pak eyledim içerisin mülketini yuyan benim
Ben hazrete tuttum yüzüm ol aşk eri açtı gözüm
Gösterdi bana kend-özüm ayet-i küll denen benim
Şah didarın gördüm ayan gümansızım belli beyan
Kafir ola inanmayan ol didara bakan benim
Benim durur bu cümle iş hikmet ile bu yaz-ı kış
Ben bilirim yad-u biliş ırılmazsız duran benim
Bu cümle canda oynayan damarlarında kaynayan
Külli lisanda söyleyen külli dili diyen benim
Nemrud od�un İbrahim�e ben bağ-u bostan eyledim
Küfür yüzünden doğuban yine od�u yakan benim
Ol Hallac-ı Mansur ile söyler idim Ene�l Hakk�ı
Hem yine onun boynuna dar urganın takan benim
Ol Hak Habibi Mustafa Mirac�a edecek sefer
Ol dem canım fikr eyledim ol sırrını duyan benim
Şimdi adım Yunus durur ol demde İsmail idi
Ol dost için Arafat�a kurban olup çıkan benim
Bu çarh benim hükmümdedir her kanda ben oturmuşum
Mülk benimdir hükm-ederim yapan benim yıkan benim
Sa�d benim Said benim Yunus dahi benimledir
İlm-i ledündür üstadım ol esrarı duyan benim
Этот текст прочитали 546 раз.