Şiir:
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat onikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Hala duruyorsa o yeşil elbisen
Onu bir gün yalnız benim için giy
Saksındaki pembe karanfilinde çiğ
Sen bahçende yorgun bir kuş görürsen
Beni unutma
Unutma beni
Beni unutma
Bir ben miyim dünyada dert ile yüklü
Hatıralar yakamı bırakın artık
Her günüm acılarla dün gibi yüklü
Acı sözler dillerden silinin artık
Gönlümüzde sevgi var sevenimiz yok
Mutluluğa hasretiz bilenimiz yok
Şu üç günlük dünyada gülenimiz yok
Bırak kader bırakta ben güleyim artık
Bırak kader birazda güleyim artık