Στην αγάπη δεν έβαλα όρια
άνευ όρων σ’αγάπησα εγώ
κι ας μου λες πως σε τρώει η στεναχώρια
ίδιο έργο και πάλι θα δω...
Ακόμα την photo σου έχω στο κινητό
ακόμη για σένα μιλώ, ακόμα για σένα ρωτώ
όπου κι αν βρεθώ νομίζω σε συναντώ
ακόμη σ’ αγαπώ πίστεψέ με γι’αυτό
Δε σε πιστεύω μωρό μου κοιτάω τον εαυτό μου
βάζω εμένα πιο πάνω τι είχα τι χάνω
Δε σε πιστεύω αλήθεια τελείωσαν τα παραμύθια
κι αν θες να ξέρεις τι κάνω, κερδίζω δε χάνω
Δε σε παίρνει να λες πως και οι δύο
ίδιο όνειρο είχαμε δει
να γυρίσω σου το αποκλείω
δεν υπάρχει η περίπτωση αυτή
Πονάω, γυρνάω για σένα ρωτάω
το ποσό είναι η συντροφιά μου
πίνω, μεθάω
Μακριά σου δεν αντέχω πλέον δε ζω
ακόμα σ’ αγαπώ πίστεψέ με γι’αυτό
Δε σε πιστεύω μωρό μου κοιτάω τον εαυτό μου
βάζω εμένα πιο πάνω τι είχα τι χάνω
Δε σε πιστεύω αλήθεια τελείωσαν τα παραμύθια
κι αν θες να ξέρεις τι κάνω, κερδίζω δε χάνω
Για θυμήσου ποιος έδινε ανάσα στην πνοή σου
για θυμήσου ποιος έδινε το χρώμα στη ζωή σου
Μου λείπει η μορφή σου αχ να ’μουνα μαζί σου
να νιώθω την ανάσα σου να πίνω το φιλί σου
Πού γυρνάς πού μιλάς πες μου πού ξενυχτάς
πες μου αν τα φιλιά σου κάπου αλλού τα σκορπάς
Πίστεψέ με σε ψάχνω και ας μη με ζητάς
Βανέσσα όπου και να’σαι καλά να περνάς