Verse 1:
'Kimler geçti hayattan? Kimler geldi? Ama biz hep buradayız.”
Sen hep böyle derdin. Değiştik.
Söylesene ne içtik de böyle olduk şimdi biz?
Ne içtik de görmez oldu gözler Tanrı'sıyken birbirimizin.
Hala etkisindeysen eğer içtiğinin lütfen kusuncaya kadar sev beni!
Rüzgarlar sallamıştı bizi defalarca,
Defalarca dimdik durmuştuk karşında hayatın.
Şimdi bir enkazdayım
Seni görmediğimden nefesalmıyorum bayadır.
Karardı şimdi her yer.
Diyorum ki kendime keşke böyle bitmese.
Ölüm bile olsa hayatta ama sen…
Sen hiç gitmesen!
Nakarat x2:
Git diyemem bunu ben diyemem.
Bitti melek oluyorsan eğer,
Anlamı yok sana deli gibi gelmeler artık,
Hele bensiz uzaklara gidiyorsan eğer.
Verse 2:
Cennet gibi sesin,
Böyle bitmeseydi. Keşke konuşsaydın.
Kapım arkadan kitli değildi.
Kim bilir belkigelirdin…
Eskiden sarılırdın sözüme, senin bir bakışın mutlu olmamıza yeterdi.
Karşılıklı görmezdik kusurları, sonra yalnızlık, birden uzaklaşıp giderdi.
Ama şimdi senin ülkende vatandaşım halim perişan
Ayak kırık gözlerimde kalmamış ki feriştah.
Yine de sana susuyorum. Gözlerine değmek için diyorum ki 'Allah'ım ver iştah!”
Artık geçilmiyor günahlardan çünkü pişmanlık her daim kanımda var.
Keşke olmasaydı darılmalar.
Kadın, hadi son kez sarıl bana.
Nakarat x2:
Git diyemem bunu ben diyemem.
Bitti melek oluyorsan eğer,
Anlamı yok sana deli gibi gelmeler artık,
Hele bensiz uzaklara gidiyorsan eğer.