Yagop:
Sıkıldım bu kenten
Bulanan midemden
Bana dilediğince küfür edebilirsin iğrenmem
Tek bi güzel yanın bu gönlüme iyi gelmen!
Hep sana yazarım başkası dinler beni
Bu sevgi çıkarttı dinden beni
Nefes alamıyorum dünden beri
Yolunu gözleyen gözüm dinlenmeli!
Bana kalırsa bana kal gönül evim barakam
Sendin hep nedensiz bırakan
Gelecekten bal akar geçmiş lapa kar
Şarkılarım ödediğim nafakam
Baka kal yüzüme kan bileğimde
Benden gitsen de kal dileğimde
Fazla yalnızım kandil evimde
Tam dibimdesin gam dilimde
Sersefil halimi gel izle
Ben beni boğdum denizde
Cümlem takılı kaldı genizde
Tüm duyguları topla valizde
Kalbim de var iz de ama bundan banane
Herkese pay düştü sevgiden peki bana ne?
Sesimi duy anne !
Benim oğlum ”Yaşayan Ölü” de…
Taşa bastı gönül umrum da değil ölüm
Hadi dünüm bugünüme gömül
Ben vedaya son noktayı koydum sen virgül
Ben dalına dikendim sen gül
Beni bozmaz para pul ne bi ün
Olur da bizi özlersin ya bi gün
İşte o zaman olur muyum düşün?
Elim üşür siyah hayatım da pembe düşüm.
Nakarat x2 (Nakris):
Yine seçtim saklanmayı
Kaçıncı kayıp da vahlanmayı
Öğretir hayat ona katlanmayı
Yeter içinde tutma kır artıkları çık!
Çıkabilirsen içinden
Bu gariptir halini bilirsen
Bu güne gülersen yarını bilirsen
Geceme doğar güneş gide bilsem
Kaptan:
Bu benim eserim bestem şiirim yürek dağılır
Gör kendini pislik kalk yarın!
Nasıl bu kadar geniş bir mideye sahip oluyon?
Bu sokakların kaltağısın sen!
Bütün günahlarımın ahbabı
Biten umutlarımın enkazı
Kirli vücutların esması
”Yaşayan bir ölüye” gece mehtabı!
Başka bi masada;
Onun ağzına deymiş değersiz pis selpağasın
İnan zevkleriniz bile eflatun bak
Sen kazandın ve tek kaldım
En azından şerefimi satmadım
Beynin nerde duyuyor mu kulakların?
Şerefsiz! Yüzüne astarı geçir
Sevaplar bile sana bakmamış…
Kim için varsın?
Söyle ki anlam kazansın yalan aşkların
Bu benim hastalığımın en alt katı
kadın tükendi bütün olanaklarım
Yok artık kahpece lafların!
Mahkemeler bitmez bi dakika dur
Hakkımı ahirete sakladım
Bak nabzımı tutuyor parmaklarım.
Nakarat x3 (Nakris):
Yine seçtim saklanmayı
Kaçıncı kayıp da vahlanmayı
Öğretir hayat ona katlanmayı
Yeter içinde tutma kır artıkları çık!
Çıkabilirsen içinden
Bu gariptir halini bilirsen
Bu güne gülersen yarını bilirsen
Geceme doğar güneş gidebilsem