Δεν είσαι εκεί, πια δε σ’ ακούω
μες στους χτύπους της καρδιάς μου
δεν είσαι εσύ αυτή που βλέπω στα όνειρά μου
να χαϊδεύει την ζωή μου τρυφερά.
Δε σ’ αγαπώ και δε σ’ έχω πια ανάγκη
δε νιώθω πως μακριά σου εγώ δεν ζω
δεν σε θυμάμαι να γελάς,
τόσο γλυκά να μου μιλάς
κι ένα πρωί μια Κυριακή να με ξυπνάς μ’ ένα φιλί.
Δεν είσαι εκεί, πια δεν υπάρχεις
στις γλυκές μου αναμνήσεις
δεν σε θυμάμαι την ζωή
να χρωματίζεις
με αποχρώσεις που δεν είχα ξαναδεί.